ขวาน ๒ หมายถึง [ขฺวาน] น. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบคู่ชนิดหนึ่งในสกุล Corbicula วงศ์Corbiculidae กาบคล้ายรูปสามเหลี่ยม ผิวเรียบ พบตามแม่นํ้าและทะเลสาบทั่วไป.
[ขฺวายขฺวน] ก. เสาะหา, แสวงหา, ขวนขวาย ก็ว่า.
[ขฺวาว] ดู ขว้าว.
[ขฺว้าว] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Haldina cordifolia (Roxb.) Ridsdaleในวงศ์ Rubiaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณทั่วไป ลําต้นสูงใหญ่ใบมนรูปหัวใจ ปลายแหลม ดอกสีเหลือง คล้ายดอกกระทุ่มแต่เล็กกว่า เนื้อไม้สีเหลืองละเอียด ใช้ทําฝาบ้าน เครื่องเรือนเครื่องกลึง และเครื่องแกะสลัก, กว้าว ขวาว หรือคว่าว ก็เรียก.
[ขฺวิด] ก. กิริยาของหมูป่าหรือสัตว์ที่ใช้เขาหรือนอทําร้าย, เสี่ยว,ชน. ว. อาการที่เดินสะดุดขาตัวเองเพราะอายหรือรีบร้อน เรียกว่าเดินขาขวิด.
[ขฺวิด] น. มะขวิด.
[ขะสะหฺนะ] (โบ) น. ครู่, ครั้ง, คราว, เช่น ขษณะอัฒรติเวลา.(สมุทรโฆษ). (ส. กฺษณ; ป. ขณ).
[ขะสัย] (โบ) น. กษัย, การสิ้นไป, การหมดไป, การเสื่อมไป,การน้อยไป. (ส. กฺษย; ป. ขย).